مراکز تفریحی در اصفهان

 

در اصفهان بیش از ۶ هزار اثر تاریخی وجود دارد و برای همین است که نصف جهان نام گرفته. کمتر کسی است که به اصفهان سفر کند و از بودن در شهر و گشت و گذار در خیابان‌هایش و رفتن به جاهای دیدنی‌اش خسته شود. اصفهان، جز نقش جهان، بازار، زاینده‌رود، پل‌ها و مسجدهایش و خیابان‌های دل‌انگیزی مثل چهارباغ، جاهای دیگری هم برای رفتن و دیدن دارد. در این پست چند پیشنهاد برای رفتن به مراکز تفریحی اصفهان برایتان داریم.

مادی ها

اصفهان شهر مادی هاست و درست است که مادی ها جزو مراکز تفریحی محسوب نمی شوند ولی کلی آدم را سر ذوق می‌آورند. مادی‌ها نهرهایی هستند که از زاینده رود جریان پیدا میکنند و مزارع و باغ های اطراف از آبشان سیراب می‌شوند. قدم زدن در کنار مادی‌ها می‌تواند حال آدم را کلی خوب کند و خودش نوعی تفریح است. در اطراف مادی‌ها درختان تنومندی هم وجود دارد که بر کل خیابان سایه انداخته‌اند و گاهی نسیم خنکی نیز می‌وزد. جایی دنج و آرام، برای پیاده روی. اصفهان مادی‌های زیادی دارد، اما بزرگترین آن مادی نیاصرم، در خیابان چهارباغ عباسی قرار دارد که از کنار پل مارنان سرچشمه گرفته و از کنار محله لبنان می‌گذرد. مادی شاه از وسط کاخ ها می گذرد و مادی فرشادی از خیابان استانداری راه هشت بهشت را در پیش می گیرد.

جلفا

کمتر کسی یا بهتر بگوییم تقریبا مسافری نیست که اصفهان برود و یک روز یا حتی چند ساعت را برای رفتن به جلفا اختصاص ندهد. محله جلفا بعد از جاهای دیدنی اصفهان مثل میدان نقش جهان که میتوان سوار بر درشکه ها دور میدان را چرخید یا زاینده رود که میتوان روی پل‌هایش قدم زد و شب ها در زیر پل خواجویش به آواز دلنشین اصفهانی‌ها گوش داد، خواستنی ترین جای اصفهان است. جلفا، خیابان سنگفرشی است که قدم زدن در آن حال آدم را میتواند از این رو به آن رو کند. میتوان رفت و در یکی از کافه هایش نشست یا مجذوب نقاشی های دیواری کلیسای وانک آن شد. در جلفا، کافه هایی مثل شربتخانه فیروز، کافه آنی و قدیمی ترین ساندویچی های اصفهان مثل آرابو، گارنی و کارن نیز قرار گرفته.

پارک جنگلی ناژوان

alt

اگر در اصفهان میخواهید به منطقه خوش آب و هوایی بروید و بساط کباب را علم کنید، پارک جنگلی ناژوان میتواند مقصدتان باشد. پارک جنگلی ناژوان که به خاطر درختان ناز و صنوبرش به این نام خوانده می‌شود، یکی از مراکز تفریحی در اصفهان است و بعد از زاینده رود، دومین جاذبه طبیعی نصف جهان. فقط آب و هوای خوش ناژوان نیست که مردم را راهی آن می‌کند. ناژوان پر از سرگرمی‌هایی مثل تله سیژ، زمین‌های ورزشی، استخر، زمین‌های بازی کودکان، ایستگاه‌های درشکه سواری، اسب سواری و قایق‌رانی است. البته که از همه اینها گذشته باغ پرندگان، باغ خزندگان، پروانه‌ها، باغ گل‌های زینتی و از همه مهمتر امکان چادر زدن در این منطقه، هوس رفتن به ناژوان را در دل می‌اندازد. خوردن آش دوغ در این منطقه را از دست ندهید. پارک جنگلی ناژوان در جنوب غربی اصفهان قرار گرفته. آکواریوم این پارک و شهربازی آن که هر روز از ساعت ۱۷ تا ۱ بامداد باز است و انواع و اقسام وسایل بازی هیجان‌انگیز را دارد، به عقیده بسیاری یکی از جذاب ترین جاهایش است.

آکواریوم اصفهان

alt

پروژه آکواریوم اصفهان در پارک جنگلی ناژوان در اصفهان می باشد. این مجموعه در زمینی به وسعت ۶۰۰۰ متر مربع و در دل زمین ( ۷ متر زیر زمین ) واقع شده است. در این مجموعه ، آکواریوم های بزرگ ۵ الی ۱۰ متری ، آکواریوم های لمسی و سیلندر آکواریوم و نیز یک تونل آکواریوم به طول ۳۵ متر و همچنین یک بخش عکس یادگاری ، فروشگاه هدایا و یک کافی شاپ هم طراحی و تعبیه شده است . برای اولین بار است که در کشور جمهوری اسلامی ایران یک مجموعه آکواریوم با این حجم احداث گردیده است. جاذبه‌های اصفهان یکی دو تا نیست و آدم فکر نمی‌کند شهری مثل اصفهان با آنهمه بنای تاریخی، آکواریوم هم داشته باشد. آکواریومی که بتوان در آن به تماشای کوسه‌ها و شیرهای دریایی رفت. بزرگترین آکواریوم خاورمیانه با مساحت ۳۵۰۰ متر در کنار پارک ناژوان اصفهان واقع شده و ۳۵ متر طول دارد. آبزیان این آکواریوم  ۵۰۰۰ موجود زنده را دربرمی گیرد که بیش از ۳۰۰ تا ۳۵۰ گونه از ماهی های پنج قاره جهان هم جزو آن هستند و برخی از آنها نیز از خطرناکترین ، نادرترین و عجیبترین گونه ها. فقط هم همینها نیست. در این آکواریوم ۶ نوع کوسه زندگی می‌کند.  کی فکرش را می‌کنددر اصفهان بتوان از نزدیک کوسه دید و به وجد آمد، انگار که در اعماق اقیانوس باشی.

ساعت بازدید: همه روزهای هفته از ساعت صبح۹ تا ۹ شب

آکواریوم اصفهان با سرمایه گذاری مشترک شرکت اقیانوس آکواریوم و شهرداری اصفهان به اجرا رسیده است.

باغ پرندگان

باغ پرندگان اصفهان در سال ۱۳۷۵ به همت شهرداری اصفهان در ۴ کیلومتری غرب پل وحید در حاشیه زاینده رود و در انتهای پارک طبیعی ناژوان اصفهان احداث گردیده است و اکنون تحت مدیریت طرح ساماندهی ناژوان و صفه اداره می شود. باغ پرندگان اصفهان باغی است با مساحتی بالغ بر ۵۵۰۰۰ مترمربع که از جاذبه های تفریحی شهر اصفهان است. این مجموعه که بخشی از پارک جنگلی ناژوان و رودخانه زاینده رود است از معدود باغ های پرندگان در خاورمیانه می باشد. مساحت داخلی زیر توری باغ ۱۷۰۰۰ مترمربع و مساحت توری که بر روی ۱۶ ستون متحرک به ارتفاع حداکثر ۳۲ متر قرار گرفته است ۴۰۰۰۰ مترمربع است.

در این مجموعه در حدود ۴۰۰۰ قطعه در۱۳۰ گونه وجود دارد و به تدریج گونه های جدیدی به این مجموع افزوده خواهد شد و این رقم فزونی خواهد یافت. تراکم گونه ای پرندگان باغ متفاوت است و این اختلاف بستگی به میزان امکان جمع آوری پرندگان و سازگاری آنها با شرایط محیطی حاکم دارد بطوریکه تعداد پرندگان متعلق به پاره ای از گونه ها صرفا یک جفت می باشد.یکی دیگر از مراکز تفریحی در اصفهان باغ پرندگان است. باغ پرندگان اصفهان در حدود ۴ کیلومتری غرب پل وحید و امتداد مجموعه تفریحی ناژوان قرار گرفته. باغی که به خصوص برای بچه‌ها فضای مناسبی دارد و با پرندگان رنگ و وارنگش می‌تواند آنها را سرذوق بیاورد. باغ پرندگان اصفهان در سال ۱۳۷۵ ساخته شده و ۴ هزار پرنده در ۱۳۰ گونه مختلف دارد. پرندگانی که بعضی‌هایشان مثل اردک و قوها در چهار برکه باغ زندگی می‌کنند و بعضی‌هایشان مثل کبک‌ها در صخره‌های باغ و بعضی‌ها مثل قرقاول‌ها لابه لای درختان باغ. بعضی‌ها هم گرفتار قفسه‌های فلزی و شیشه‌ای هستند.

قمصر

نام قمصر به صور «قُمسر» و «کُمسر» نیز ضبط شده است. جزء «قُم» در قمصر با واژه کوم، به معنای قنات، شاید بی‌ارتباط نباشد. کشف چند مسکوک در پای کوه‌های اشک در شمال شرقی قمصر، که قدمت آن‌ها حتی به زمان هخامنشیان می‌رسد، این فرض را تقویت می‌کند که احتمالاً تاریخچه آن به قبل از اسلام می‌رسد، هرچند در این باره با قطعیت نمی‌توان سخن گفت. قمی، از مورخان محلی قرن چهارم، در ذکر قرا و مزارع کاشان، از قمصر نام نبرده، در حالی که نام روستاهای نزدیک به قمصر، یعنی قزاآن و قهرود و جوشقان (با ضبط خونجان)، را ذکر کرده است. به نوشته راوندی، در حمله ملک سلجوقی بن محمد بن ملکشاه سلجوقی به ناحیه کاشان در ۵۳۲ ق، قمصر ویران شد. در سال۷۰۰ ق، کاشانی در توصیف صنعت کاشی درباره سنگی معروف به سنگ قمصری و سنگ لاجورد معروف به سلیمانی، که معدن آن در قریه قمصر بوده، مطالبی آورده است. در قرن هشتم، حمدالله مستوفی قمصر را دهی در ولایت کاشان خوانده که در آن حشیش (گیاه) نادر بوده و کوه‌های قمصراز منابع تأمین آب کاشان بوده است. در شمال قمصر سدی تاریخی قرار دارد که برخی بانی آن را سلطان جلال‌الدین خوارزمشاه دانسته‌اند و برخی زمان آن را به دوره سلطان جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی (۴۸۵–۴۶۵ ق) نسبت داده‌اند. شواهد حاکی است که سد مربوط به ملکشاه سلجوقی به مرور زمان تخریب شده و مجدداً در دوره صفویه (شاه عباس اول) سد فعلی بر روی شالوده سد باقی‌مانده از سد دوره سلجوقی احداث شده‌است. این سد در پی سیل سال ۱۳۳۵ از کار افتاده است. در زمان شاه عباس دوم صفوی (حک: ۱۰۵۲–۱۰۷۷)، ملا محسن فیض کاشانی در قمصر سکونت داشت و شاه گاه به دیدار او می‌رفت. بسیاری از بناهای شاهانه و حوض و استخر و عمارت مخصوصی در باغ و خانه ملا محمدمحسن فیض کاشانی در قمصر به دستور شاه عباس دوم ساخته شده است. کاروانسرای شاه عباسی یا کاروانسرای گبرآباد در ۵ کیلومتری قمصر از دیگر آثار تاریخی آن است. از دیگر آثار تاریخی قمصر بقعه امامزاده شاهسواران است که بر فراز بلندترین قله کوهسار میان قمصر و قهرود قرار دارد. این بقعه دارای دو در چوبی به تاریخ ۸۸۷ و ۹۰۲ ق است. در لوحه مرمرین ستونی در داخل بقعه تاریخ ۹۰۱ و بر در ورودی کنده‌کاری‌شده بقعه تاریخ ۹۹۵ دیده می‌شود. در دوره قاجار، قمصر از قرای معتبر و بهترین ییلاق کاشان و دارای باغ‌های فراوان و آب‌های گوارا و گلاب معروف بود.

چشمه لادر

آبشار چشمه لادر یا لادور در موقعیت جغرافیایی N324228 E512710 در استان اصفهان واقع است. چشمه لادر به مجموعه ای از چشمه ها گفته می شود که در دل کوههای مشرف بر کمر بندی غرب خمینی شهر واقع گردیده اند. این چشمه ها با وجود اینکه دارای آب فراوان نمی باشند صحنه های جالبی را بوجود آورده اند به طوری که هر ساله تعدادزیادی گردشگر را از سرتاسر ایران جذب خود می کنند.

شهرستان خمینی شهر یکی از شهرها تابع استان اصفهان و در شمال غربی این شهر تاریخی واقع شده است، بافت تاریخی این شهر به زمان ساسانیان می رسد، کهندژ که برسر راه اصفهان قرار دارد گویا پایتخت و مقر پادشاهان و حکام کیانی و ساسانی بوده است. به گزارش ایمنا، شهرستان خمینی شهر در مرکز استان واقع شده است و از سوی شمال به شهرستان برخوار و میمه، از جنوب به فلاورجان، از شرق به اصفهان و از غرب به شهرستان نجف آباد محدود می شود. فاصله این شهر تا اصفهان ۸ کیلومتر بوده و دارای آب و هوایی معتدل و خشک است، از آنجا که خمینی شهر از سه ده به نام های خوزان، فروشان و ورنوسفادران به وجود آمده به آن سده می گویند. مهمترین آثار تاریخی این شهرستان عبارتند از: ایوان یزدگرد، تپه آتشگاه، مسجد جامع خوزان، گورستان زارع آباد و آرامگاه امام زاده سید محمد، خانه مجیری و خانه سرتیپ سدهی اشاره کرد. ازنظر زمین شناسی بیشتر رسوبات دوران دوم از دوره کرتاسه در شهرستان گسترش دارد و بیشتر ترکیبات منطقه ترکیبات آهنی و ماسه سنگ است، تحت تاثیر موقعیت جغرافیایی و نفوذ توده های غربی و زاینده رود دارای آب وهوای خشک با تابستان های گرم و زمستان های نیمه سرد می باشد به طوریکه حداکثر دما درتیرماه ۴۰ درجه سانتی گراد و حداقل دما در دی ماه ۱۱ درجه سانتیی گراد است.

شهرستان خمینی شهر در زمستان و بهار تقریبا بصورت منظم دارای وزش باد به ویژه در طول روز است و بطور متوسط بین ۶/۵ تا ۱۲ کیلومتر برساعت وزش باد دارد. جهت وزش باد غالبآ از جنوب غربی و غرب به سمت شمال شرقی و شرق شهرستان می باشد. به طور کلی خاکهای شهرستان از بافت سنگین دارای نفوذ کم تشکیل شده اند که مناطق شمالی به علت کوهستانی بودن و وجود سنگریزه ها از بافت درشت و قلوه سنگ برخوردار و در مناطق جنوبی و نزدیک زاینده رود دارای رسوبات ریزبافت و لایه های شن تشکیل شده اند.

این چشمه در مسیر جاده خمینی شهر به نجف اباد در استان اصفهان قرار دارد برای دستیابی به اتوبانی که بسمت دانشگاه آزاد خمینی شهر منتهی می شود به سمت نجف آباد ادامه می دهیم تابلو مشخص و جاده اسفالت مارا به سمت چشمه و آبشار آن هدایت می کند.

کوه صفه

با توجه به زمینه تاریخی اصفهان و برخی شواهد عینی احتمال بسیاری می‌باشد که کوه صفه از زمانهای خیلی دور به عنوان پایگاه و پناهگاه مورد استفاده مردم بوده است و شیوه ساخت و معماری قلعه کوه صفه به سایر قلعه‌های دوران ساسانی شباهت دارد. کوه صفه نام کوهی است از سلسله جبال زاگرس در منتهی‌الیه جنوب جغرافیایی اصفهان که از شمال به جاده کمربندی، از غرب به کوه‌های تخت رستم و دره خان، از شرق به شهرک‌ها و مجتمع‌های مسکونی و از جنوب به اراضی باز و خط آهن محدود می‌گرددکوه صفه از محل چشمه خاچیک که سنگِ کوه از خاک جدا گشته و دامنه کوه می‌باشد، آغاز می‌گردد و در انتها به فضای سنگیِ صاف و صُفِه مانندی ختم می‌گردد و کوه نیز از همین روی صُفِه نامیده شده است.

ارگ شیخ بهایی

alt

ارگ شیخ بهایی یا هفت برج خارون ارگی است واقع در شهر نجف آباد در استان اصفهان. این ارگ در جنوب شرقی شهر نجف آباد، محله جوی خارون، بهارستان واقع شده است. ارگ شیخ بهایی بزرگترین مجموعه تفریحی در غرب این استان می‌باشد. ارگ در حصار باغی به مساحت ۳۰۰۰ متر مربع واقع شده است و هفت برج دارد شش تا از این برج‌های بی نظیر در حقیقت کبوترخانه اند. مانند این برج‌ها را تنها در شهر تبریز می‌توان یافت. هر برج حدود ۱۴ متر ارتفاع دارد. این برج‌ها با دیوارهای کاهگلی به ارتفاع ۴ متر به یکدیگر وصل شده‌اند. تقسیم‌بندی برج‌ها در زاویه‌ها و اضلاع دیوارها و نیز سر در ورودی این مجموعه منظره‌ای زیبا به وجود آورده که به وسیله هشتی و اتاق‌هایی در بالا، پایین و زیرزمین، ورودی به ارگ را ممکن می‌سازد. با تبدیل ارگ به مجموعه فرهنگی و تاریخی شیخ بهایی قسمت‌های دیگر چون آبنما، چایخانه سنتی، محوطه فرهنگی-تفریحی و فضای سبز به ارگ افزوده شده است

 

 مراکز تفریحی اصفهان

 

مکانهای تفریحی اصفهان