تاریخچه شهر فلاورجان
فَلاوَرجان معرب پلورگان پارسی شهری است در شهرستان فلاورجان استان اصفهان ایران.
شهرستان فلاورجان دارای سه بخش مرکزی، بخش قهدریجان و بخش گرکن شمالی است. شامل شهرهای فلاورجان، قهدریجان، کلیشاد و سودرجان، شهر ابریشم و ایمانشهر می‌باشد. همچنین روستاهای دهستان بوستان( لارگان)، روستای هویه، قهدریجان، زازران، شرودان، کاویان نیز جزء این شهرستان می‌باشد.
نام دیگر فلاورجان پلورگان یا پلورگون است که به دلیل پل قدیمی و تاریخی ان است.
تقسیمات کشوری
-
بخش پیربکران
- دهستان گرکن شمالی
- دهستان سهروفیروزان
شهرها: پیربکران و بهاران‌شهر.
-
بخش مرکزی شهرستان فلاورجان
- دهستان ابریشم
- دهستان بوستان (لارگان)
- دهستان اشترجان
شهرها:زازران، فلاورجان، قهدریجان، کلیشاد و سودرجان، ایمانشهر و ابریشم.
توابع
لارگان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان فلاورجان در استان اصفهان ایران است که در سال ۱۳۸۷ با روستای درچه عابد ادغام شد و به نام بوستان تغییر نام داد. روستای هویه در حد فاصل شهر درچه و فلاورجان قرار دارد که منطقه‌ای ساحلی به حساب می‌آید و درحال تبدیل به منطقه صنعتی می‌باشد.
این منطقه از استان اصفهان {فلاورجان} جزء معدود مناطقی است که هم دارای بافت جنگلی و هم ناحیه‌ای ساحلی (که در کنار رودخانه زاینده رود واقع شده) می‌باشد. همچنین می‌توان از محله‌های بختیار نشین فلاورجان ب نامهای محله انصار، ولیعصر، جمال آباد، جعفرآباد نام برد.
دربارهٔ شهرستان
شهرستان فلاورجان یکی از شهرستانهای تاریخی استان اصفهان می‌باشد که وسعت کل آن ۳۱۹ کیلومتر مربع است.
از شرق به شهر اصفهان از شمال به شهرهای درچه و کوشک (اصفهان)، از جنوب به شهرستان مبارکه، از شمال غرب به شهرستان نجف‌آباد و از غرب به شهرستان لنجان محدود می‌گردد.
در حوالی فلاورجان فعلی قریه‌ای به نام برزان بوده که از طریق مادی کوپان مشروب می‌شده. بعدها به واسطه پلی که بر روی رودخانه زده شده آن را پل ورگان و بعدها پل ورجان و نهایتاً به فلاورجان تغییر نام یافته است. از اصیل‌ترین اقوام این شهر می توان به شمس، شفیعی و نیکان اشاره کرد و سایر اقوام طی چندین سال وارد این شهر شدند.ی
جمعیت آن بالغ بر ۲۵۰هزار نفر است. وجود صنایع متعدد، قرار گرفتن در حاشیه زاینده رود، دیرینه تاریخی و محصولات کشاورزی مرغوب از جمله برنج و گندم و صیفی جات این شهرستان را از جایگاه ویژه‌ای برخوردار نموده است. این شهرستان دارای ۸ شهر به نامهای زازران و فلاورجان و قهدریجان و کلیشاد و سودرجان و پیربکران و بهاران و ایمانشهر و شهر ابریشم و ۶۰ روستا می‌باشد که با توجه به آثار تاریخی موجود در این شهرها دارای قدمت فرهنگی دیرینه می‌باشد. از گذشته، خصوصااز زمان مشروطه جمعیتی از بختیاریها نیز در فلاورجان ساکن شده‌اند. آثار تاریخی این شهرستان می‌توان خانه مویدی‌های زفره، پل قدیم فلاورجان و مسجد جامع و پل بابا محمود و برج کبوتر و شیرهای سنگی و مسجد بابا محمود و مسجد اشترجان و بقعه پیربکران و مقبره امامزاده‌گان سیدمحمد و زیدبن حسن را نام برد. همچنین از دوران صفویه دیواری از نزدیکی شهر پیربکران شروع و تا آخر شهر ایمانشهر (مینادشت) ادامه داشته است که به مرور زمان این دیوار گلی ازبین رفته است ولی هنوز هم جزئی از این دیوار بر جامانده است. فلاورجان به دلیل نزدیکی به شهر اصفهان از توسعه کمتری برخوردار بوده است.
قضیه فلاورجان و قهدریجان
یکی از مهمترین اتفاق‌های شهرستان فلاورجان درگیری کمیته فلاورجان و سپاه قهدریجان که بعداً باعث دستگیری سید مهدی هاشمی برادر دامادآیت الله حسینعلی منتظری بود
مهمترين بناهاي تاريخي وجاذبه هاي گردشگري اين شهرستان عبارتند از:
مقبره پير بكران متعلق به قرن هشتم هجري ومدفن يكي از عرفاي بزرگ آن زمان بنام محمد بن بكران
مسجد جامع اشترجان كه توسط فخرالدين محمد بن محمود اشترجاني ملقب به ملك الوزراء در اوائل قرن هفتم هجري ساخته شده است
پل فلاورجان در شمال شرق شهر فلاورجان بر روي رودخانه زاينده رود به طول ۱۴۰ متر مربع عرض ۵ متر و ۱۸ دهانه در دوره صفويه ساخته شده است.
پل بابا محمود دردو كيلومتري جنوب غربي شهر پير بكران به طول۱۵۰مترعرض۵متروارتفاع۷مترداراي ۱۵ دهانه بزرگ وكوچك باقوس جناغي وبيز كه در دوره ايلخاني ساخته شد.
خانه مويد زفره اين بنادر ۱۰ كيلومتري جنوب شهر فلاورجان در روستاي زفره قراردارد. بناي اصلي متعلق به دوره صفويه است كه در دوره قاجاريه تزئينات زيبائي از گچبري ،آئينه كاري ونقاشي در آن بكاررفته است.
امامزادگان سيدمحمد قهدريجان و اجگرد،امامزاده زيد فلاورجان ومقبره انوش بن شيث از نخستين پيامبران در قهدريجان
در شهرستان فلاورجان بيش از صد برج كبوتر وجود دارد كه از مهمترين اين بناها مي توان به برجهاي كبوتر چهل برج در روستاي كليسان، برج چهار برج وبرجهاي هفت قلوي اجگرد در شهر بهاران اشاره كرد
لازم به ذكر است كه مهمترين صنايع دستي اين شهرستان شامل قالي بافي، منبت كاري ،خاتم سازي و سرمه دوزي مي باشد
از جمله شخصيتهاي برجسته علمي وديني اين ديار محمدبن بكران است كه از رجال مشهور واز مدرسين وعرفاي اين ناحيه در قرن هشتم هجري است. از زمان دقيق تولد وي اطلاع چنداني در دست نيست اما مي دانيم كه در سال ۷۱۲ هجري قمري در پير بكران فوت نموده است. پيش از فوت وي بناي ارزشمندي در سال ۷۰۳ هجري قمري جهت تدريس واقامت ايشان در دوره سلطان محمد خدابنده ساخته شده است. اين بنا هم اكنون به نام مقبره پير بكران شهرت دارد.
خواجه فخرالدين محمد اشترجاني
خواجه فخرالدين محمد بن محمود بن علي اشترجاني از مستوفيان ومنشيان بزرگ زمان سلطان ابوسعيد بهادر خان ايلخاني بوده ومدتها وزارت امير سونج از امراي مشهور اوررا داشته است.خواجه شخصيتي مردم دوست ورعيت پرور بود در ذكر احوال وي نوشته اند: در غمخوارگي زير دستان ودلبستگي به احوال بيچاره گان دقيقه اي فروگذار نكرده وخواب خوش ير حود حرام كرده بود.وي مدتي حكومت منطقه لنجان را برعهده داشت ودر زمانش عدل وداد جايگزين ظلم وجور گرديد.بنابر كتيبه سردر شمالي مسجد جامع اشترجان خواجه باني اين بناي مهم در سال ۷۱۶ هجري قمري است
فاضل هندي
بهاءالدين محمد بن تاج الدين حسن بن محمد اصفهاني معروف به فاضل هندي يكي از فقهاي عالي مقام اصفهان است. تولد وي را به سال ۱۰۶۲ هجري قمري در فلاورجان نقل كرده اند. ايشان مدتي را در هندوستان بسر برده اند واز اين رو به فاضل هندي شهرت يافته است.
اين شخصيت بزرگ از شاگردان بنام علامه ملا محمدباقر مجلسي است كه در سن ۱۶ سالگي در علوم معقول ومنقول به درجه استادي رسيده است.
فاضل در فقه ، اصول، تقسير وفلسفه بسيار استاد بود ودر تقوا وپارسائي زبانزد عام وخاص بوده است.
تاليفات وي را ۸۰ كتاب نوشته اند كه از جمله آن مي توان به كتابهاي۱- كشف اللثام عن قواعد الاحكامالمنهاج السويه في شرح الروضه البديهه۳- شرح قصيده سيد حميدي۴- تفسير قران
كليد بهشت و... اشاره كرد
اين شخصيت بزرگوار در هنگام حمله افاغنه در سال ۱۱۳۷ ه.ق فوت ودر قبرستان تخت فولاد بخاك سپرده شده است
حضرت آيت الله شريعت فلاورجاني
آيت الله حاج شيخ صفر علي شريعت فلاورجاني در سال ۱۳۱۵ ه . ش در يك خانواده روحاني در شهر فلاورجان ديده به جان گشود. پدر وي مرحوم آيت الله حاج شيخ محمد حسين شريعت در علم و تقواو زهد زبانزد خاص و عام بود. آيت الله شريعت به توصيه پدر در سن نوجواني به حوزه علميه اصفهان عزيمت نمود. و دروس مقدماتي و سطح را نزد اساتيد بزرگوار همچنين آيات عظام سيد محمد حسن نجف آبادي، خادمي، فياض، مشكات گذرانيد سپس براي ادامه تحصيلات به قم هجرت نمود و دروس خارج فقه و اصول را در محضر اساتيد و مراجع بزرگوار آن زمان مانند حضرت آيت الله بروجردي(ره) حضرت امام خميني(ره) حضرات آيات محقق داماد و حائري يزدي تلمذ نمود و در جواني به درجه رفيع اجتهاد نائل آمد و از همان سال در حوزه علميه قم مشغول به تدريس دروس سطح عالي گرديد كه در اين راستا طلاب زيادي را تربيت نموده كه در سمت هاي قضائي، سياسي و علمي مشغول به خدمت مي-باشند.